Οι διατάξεις του νόμου 4093/2012, με τις οποίες επήλθαν περικοπές στους μισθούς των μελών ΔΕΠ των ΑΕΙ είναι σύμφωνες με το άρθρο 16 του Συντάγματος, διότι ναι μεν επιτάσσεται για αυτούς ιδιαίτερη μισθολογική μεταχείριση λόγω της ιδιότητας τους ως δημόσιοι λειτουργοί με προσωπική και λειτουργική ανεξαρτησία, όμως δεν κωλύεται, κατ’ αρχήν, ο νομοθέτης, εκτιμώντας τις εκάστοτε συνθήκες και λαμβάνοντας υπόψη τη δημοσιονομική κατάσταση του κράτους, να προβαίνει σε αναμόρφωση του μισθολογίου των δημοσίων λειτουργών και υπαλλήλων, εισάγοντας νέες ρυθμίσεις.
Επίσης ο χαρακτηρισμός τους αυτός ως δημόσιοι λειτουργοί δεν επιβάλλει τη μισθολογική τους εξομοίωση με τους δικαστικούς λειτουργούς ή με άλλες κατηγορίες λειτουργών ή υπαλλήλων, οι οποίοι ασκούν αρμοδιότητες στενά συνδεδεμένες με τον πυρήνα της κρατικής εξουσίας και για τους οποίους προβλέπονται από το νόμο δεσμεύσεις αποκλειστικής απασχόλησης, αυξημένες υπηρεσιακές υποχρεώσεις, ειδικές συνθήκες εργασίας, συνεπαγόμενες διάφορους κινδύνους, απαγορεύσεις και ειδικοί περιορισμοί των ατομικών τους δικαιωμάτων (στρατιωτικοί), αντιστάθμισμα των οποίων αποτελεί η διαχρονικά προβλεπόμενη από το νόμο «ιδιαίτερη μισθολογική τους μεταχείριση». Και μετά τη νέα αυτή, αναγκαία κατά την εκτίμηση του νομοθέτη, μείωση των αποδοχών τους πληρούται η υποχρέωση της «ιδιαίτερης μισθολογικής μεταχείρισής» τους, εφόσον οι αποδοχές τους προβλέπονται από «ειδικό μισθολόγιο», ευνοϊκότερο έναντι του ενιαίου μισθολογίου των δημοσίων υπαλλήλων και επιπλέον χορηγούνται σ’ αυτούς ειδικά επιδόματα σχετικά με την άσκηση των ακαδημαϊκών τους καθηκόντων.
Η επίμαχη μείωση των αποδοχών των μελών ΔΕΠ των ΑΕΙ δεν συνιστά στέρηση περιουσίας, αλλά επιτρεπτή επέμβαση στην απόλαυση του δικαιώματος στον σεβασμό της περιουσίας τους με την οποία επιδιώκεται η εκπλήρωση του δημοσίου συμφέροντος σκοπού της αντιμετώπισης της συνεχιζόμενης, οικονομικής και δημοσιονομικής κρίσης και της ανάγκης λήψης νέων μέτρων δημοσιονομικής προσαρμογής για τη μείωση του ελλείμματος συνεπώς δεν αντίκειται στο άρθρο 17 του Συντάγματος και στο άρθρο 1 του Πρώτου Πρόσθετου Πρωτοκόλλου της Ε.Σ.Δ.Α. Η επίμαχη μείωση δεν αντίκειται ούτε στην κατοχυρωμένη από το άρθρο 25 § 1 εδ. δ΄ του Συντάγματος αρχή της αναλογικότητας, διότι το μέτρο αυτό συμβάλλει ευθέως στην περιστολή των δημοσίων δαπανών, δεν θέτει σε κίνδυνο το επίπεδο αξιοπρεπούς διαβίωσης των μελών ΔΕΠ των ΑΕΙ, προσδιοριζόμενη σύμφωνα με βάση τις γενικότερα επικρατούσες συνθήκες και σε συνάρτηση με το επίπεδο διαβίωσης των υπολοίπων δημόσιων λειτουργών και υπαλλήλων, καθώς και του πληθυσμού της χώρας εν γένει, η αναδρομική εφαρμογή του εν λόγω μέτρου αφορούσε σε περιορισμένο χρονικό διάστημα διάρκειας τριών περίπου μηνών, ενώ η παρακράτηση των αποδοχών τους δεν έλαβε χώρα εφάπαξ, αλλά τμηματικώς.
Τα αυξημένα τυπικά και ουσιαστικά προσόντα των μελών του ΔΕΠ των ΑΕΙ, καθώς και οι ιδιαιτερότητες της άσκησης του λειτουργήματός τους, ελήφθησαν υπόψη και έτυχαν διαφορετικής μεταχείρισης από το νομοθέτη, σε σχέση με τους λοιπούς εργαζομένους του δημόσιου τομέα, εφόσον οι αποδοχές τους καθορίζονται με «ειδικό μισθολόγιο», ευνοϊκότερο του ενιαίου μισθολογίου των δημοσίων υπαλλήλων και με πρόβλεψη ειδικών επιδομάτων για την αντιμετώπιση των ειδικών συνθηκών άσκησης των καθηκόντων τους, αφετέρου, τα μέλη του ΔΕΠ των ΑΕΙ δεν τελούν υπό τις ίδιες συνθήκες με το υπόλοιπο προσωπικό του δημοσίου τομέα, συνεπώς η επίμαχες περικοπές είναι σύμφωνες με το άρθρα 2 § 1 και 4 § 1 και 5 του Συντάγματος. Παραπέμπει την υπόθεση στην Ολομέλεια του Δικαστηρίου”
